Zrozum ryzyko, jakie niesie ze sobą nadmierna ochrona dzieci

Zrozum ryzyko, jakie niesie ze sobą nadmierna ochrona dzieci

Dowiedz się, jak nadopiekuńczość dzieci może negatywnie wpłynąć na ich przyszłość.

Ochrona osób, które kochamy, jest niezbędna – ten instynkt istnieje nawet w królestwie zwierząt. Ochrona dzieci powinna być ograniczana w miarę dorastania dzieci.

Utrzymywany lub zwiększany może być niezwykle szkodliwy. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak odróżnić ochronę od nadopiekuńczości.

Wiele osób myli nadmierną ochronę dzieci z okazywaniem miłości, nie rozumiejąc konsekwencji, jakie tego typu zachowanie może mieć na życie ich dzieci.

W dzisiejszym poście podzielimy się niektórymi konsekwencjami nadopiekuńczości dla rozwoju społecznego i emocjonalnego dzieci. Wymeldować się!

Opóźnienie rozwoju

Niektóre postawy, pozornie nieszkodliwe, szkodzą nam, nie zdając sobie z tego sprawy. Na przykład zabranie dziecka do łazienki, zanim w ogóle zasygnalizuje taką potrzebę, może utrudnić mu identyfikację własnych potrzeb fizjologicznych.

Inną kwestią jest to, że wykonujemy dla naszych dzieci zadania, które już same potrafią wykonać (jedzenie, kąpiel, ubieranie się).

Kiedy tak się dzieje, uniemożliwiamy im szkolenie niektórych umiejętności, utrudniając rozwój dojrzałości i niezależności.

Kiedy staramy się pomóc, przewidując, co się wydarzy, odbieramy dziecku zdolność uczenia się na błędach.

W konsekwencji utrudniamy naukę, co wynika z dostrzegania pozytywnych i negatywnych konsekwencji naszych działań i ograniczania naszych zdolności twórczych.

W rzeczywistości rodzice nie chcą, aby ich dzieci cierpiały. Jednak swoboda nie zawsze jest równoznaczna ze szczęściem.

Jeśli nie pozwolimy dzieciom stawić czoła pewnym wyzwaniom już teraz, jak poradzą sobie z wyzwaniami, które pojawią się w przyszłości?

Jeśli nie mogą walczyć o to, czego chcą, jak mogą poczuć się zwycięzcami w obliczu osiągnięcia, odważni i pewni siebie, aby iść do przodu, odkrywając świat?

Zależność emocjonalna

Kiedy nie pozwalamy dzieciom pomagać w obowiązkach domowych, możemy obniżyć ich poczucie własnej wartości, nie zdając sobie z tego sprawy.

Wiele dzieci prosi nawet członków rodziny, aby pomogli, czując się na siłach i szczęśliwi, że mogą być tego częścią i współpracować.

Wszystko, co musimy zrobić, to znaleźć role odpowiadające ich możliwościom w zależności od wieku, aby rozwinąć w nich poczucie odpowiedzialności, a nie zależności.

Wielu członków rodziny otacza dzieci ochroną ze strachu, że zrobią sobie krzywdę podczas zabawy.

Dzięki takiemu podejściu uniemożliwiamy im podejmowanie ryzyka, zakłócając rozwój ich zdolności do podejmowania decyzji i wiedzy, co jest dla nich najlepsze.

Kiedy występuje nadopiekuńczość, zamiast szukać odpowiedzi, dorastają w zależności od innych, oczekując, że ich problemy zostaną rozwiązane, nie wierząc, że sami je rozwiążą. Wiele osób potrzebuje pomocy w komunikowaniu się, wyrażaniu swoich opinii i przejmowaniu inicjatywy.

Przeczytaj także: W ten sposób możesz z miłością wyznaczać granice swoim dzieciom

Izolacja społeczna

Nadmierna ochrona może skutkować karą więzienia. Niektóre postawy kontrolujące mogą stać się obsesją, duszącą i szkodzącą dojrzałości.

Zawsze używany pod ochroną osoby dorosłej, nawet spanie samotnie może stać się przerażające. To ciągłe poczucie czujności zwiększa stres i niepokój u dzieci.

Kiedy uniemożliwiamy dzieciom udział w zajęciach społecznych, takich jak wycieczki szkolne, komunikujemy, że świat jest niebezpieczny i że dziecko nie jest bezpieczne z dala od nas, i w ten sposób przekazujemy im nasze obawy. Może to powodować brak poczucia bezpieczeństwa i trudności w socjalizacji.

Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na tego typu postępowanie z dziećmi i młodzieżą, gdyż w poszukiwaniu indywidualności i niezależności wiele osób kończy się buntem i odejściem od rodziny. Inni szukają alternatywnych światów, takich jak gry wideo i Internet.

Trudności w radzeniu sobie z frustracjami

Nadopiekuńczy wychowujemy nasze dzieci w „bańce”, prezentując im zniekształcony obraz rzeczywistości.

Przyzwyczajeni do otrzymywania wszystkiego, w końcu mają trudności ze zrozumieniem, że w życiu na wiele rzeczy nie mamy wpływu i że wiele osiągnięć wymaga wysiłku i poświęcenia.

W rezultacie próbujemy uniknąć frustracji teraz, pozwalając im odczuwać frustracje w przyszłości, nie osiągając dojrzałości emocjonalnej, aby sobie z nimi poradzić.

Co więcej, gdy dorastają, myśląc, że rolą otaczających ich ludzi jest wykonywanie ich poleceń, w końcu obwiniają innych za swoje problemy. Utrudnia im to uświadomienie sobie swoich błędów i podjęcie próby zrobienia czegoś, co można poprawić.

Dlatego zawsze zastanawiaj się nad swoim nastawieniem, edukując swoje dzieci, szukając równowagi między ochroną a rozwijaniem ich autonomii.

Niech uczą się na własnych doświadczeniach, aby móc stawić czoła wyzwaniom naszego świata.

W ten sposób możesz pomóc im stać się pewnymi siebie, szczęśliwszymi i bardziej zadowolonymi z siebie ludźmi.

Udostępnij ten artykuł w swoich sieciach społecznościowych i pomóż nagłośnić zagrożenia, jakie może powodować nadmierna ochrona dzieci. Jeśli spodobał Ci się ten post, nie przegap kolejnej lektury!