Który styl rodzicielstwa jest najlepszy dla szczęśliwych dzieci?
Przegląd różnych stylów rodzicielstwa
Jeśli chodzi o to, który styl rodzicielstwa jest najlepszy dla mojego dziecka, musisz zadać sobie pytanie – najlepszy DLA CO?
Ponieważ celem zagadkidladzieci.pl jest wzmacnianie umiejętności społeczno-emocjonalnych i zdrowia psychicznego, przeprowadziliśmy dokładnie takie badania.
Segrin i Flora szczegółowo zbadały to naukowo w obszernym artykule opublikowanym w 2019 r.: Style i praktyki rodzicielskie odgrywają kluczową rolę w rozwoju społeczno-emocjonalnym dzieci (Segrin i Flora, 2019)! Co więcej, to z kolei jest ważne, aby być zdrowym psychicznie, pewnym siebie i niezależnym w wieku dorosłym.
Badania nad rodzicielstwem prowadzone są od około lat trzydziestych XX wieku i opisano różne style rodzicielstwa.
Do najlepiej zbadanych należą następujące cztery style rodzicielstwa (Baumrind/Maccoby/Martin):
| Wysokie wymagania | Niskie wymagania | |
|---|---|---|
| Wysoka retencja | Autorytatywne rodzicielstwo | Permisywne rodzicielstwo |
| Niskie zaangażowanie | Edukacja autorytarna | Negowanie edukacji |
Edukacja autorytarna
Wysokie wymagania – niskie zaangażowanie
Rodzice sprawują silną kontrolę nad swoimi dziećmi. Brane są pod uwagę opinie dzieci, ale ostatecznie to rodzice decydują – surowy ton i niezbyt pełna miłości atmosfera w domu. Wzrost nastąpiłby w przypadku autokratycznego stylu rodzicielstwa (Elder, 1962), w którym dzieci są postrzegane jako przedmioty, których opinie się nie liczą. Autorytarni rodzice słyną z powiedzenia: „Ponieważ tak mówię!” gdy dziecko kwestionuje uzasadnienie danej zasady. Koncentrują się na posłuszeństwie dzieci; nie są zainteresowani negocjacjami. Więź rodzic-dziecko nie jest w centrum uwagi.
Wypowiedzi rodziców o autorytarnym stylu rodzicielskim:
- Dzieci należy oglądać, ale ich opinia nie ma wpływu na moją.
- Jestem dorosły i to ja ustalam zasady. Nie da się tego obejść.
- Uczucia są przereklamowane. Płacz jest oznaką słabości.
Autorytatywne rodzicielstwo
Wysokie wymagania – duże zaangażowanie
Dzieci traktuje się poważnie, jako ważnych członków rodziny. W miarę jak dzieci dorastają, powinny działać bardziej niezależnie i odpowiedzialnie. Dzieciom daje się poczucie miłości, bezpieczeństwa i atrakcyjności. Podobny do tego byłby demokratyczny styl przywiązania (Elter, 1962). Bezpośredni styl rodzicielstwa (Baumrind, 2010) oznacza większą surowość, ale ciepłą i pełną miłości atmosferę w domu.
Za niezbędną podstawę uważa się bezpieczną więź rodzic-dziecko.
Oświadczenia rodziców o autorytatywnym stylu rodzicielskim:
- Ważna jest dla mnie dobra relacja z dzieckiem.
- Zasady są dla mnie ważne. Ważne jest dla mnie również, aby moje dzieci znały powód tej reguły. Na przykład po obiedzie myjemy zęby, aby były czyste i zdrowe.
- Uczucia mojego dziecka są dla mnie najważniejsze. Podążam z jedną konsekwencją, ale biorę pod uwagę uczucia mojego dziecka.
Przeczytaj także: 7 najgorszych błędów w komunikacji z dziećmi
Permisywne rodzicielstwo
Niskie wymagania – wysoka retencja
Rodzice powstrzymują się, są wyrozumiali i pozwalają dzieciom być świadomymi. Nie ma prawie żadnych zasad. Jeśli chodzi o decyzje, dzieci często muszą decydować same. Może to również obejmować „egalitarny styl rodzicielstwa”, w którym rodzice i dzieci są na tym samym poziomie, oraz „leseferystyczny styl rodzicielski”. Rodzice często skupiają się na więzi rodzic-dziecko, ale przeoczają inne istotne elementy składowe zdrowego rozwoju dzieci.
Wypowiedzi rodziców o permisywnym stylu rodzicielstwa:
- Mamy kilka zasad, ale dobrze jest, jeśli będą one przestrzegane.
- Dzieci są dziećmi. Nie mamy „niepożądanych zachowań”. Moje dziecko ma prawo zachowywać się jak chce. Prawie nie kontroluję swojego dziecka.
- Moje dziecko uczy się najlepiej, gdy ingeruję jak najmniej.
Negowanie edukacji
Niskie wymagania – niska retencja
Odrzucanie, zaniedbywanie. Nie ma zainteresowania więzią rodzic-dziecko.
Wypowiedzi rodziców o negującym stylu wychowania:
- Tak naprawdę nigdy nie pytam mojego dziecka o szkołę ani pracę domową.
- Oczywiście moje dziecko ma przyjaciół. Muszę jednak dowiedzieć się, gdzie i z kim się spotyka.
- Bardzo mało czasu spędzam z dzieckiem.
Streszczenie
Możesz znajdować się w różnych kategoriach w różne dni lub w określonych obszarach. Inni rodzice też mają takie samo zdanie. Zwykle jednak skłaniamy się ku jednemu lub drugiemu stylowi rodzicielstwa. Refleksja nad naszym zachowaniem to najlepsza rzecz, jaką my, rodzice, możemy dać naszym dzieciom!
Sytuacja naukowa jest jasna:
Autorytatywny styl rodzicielstwa uważany jest za najskuteczniejszy sposób wspierania dzieci w rozwoju społeczno-emocjonalnym, aby mogły stać się szczęśliwymi i zdrowymi dorosłymi.
Dlaczego autorytatywny styl rodzicielstwa jest najlepszy?
Ze względu na wysokie wymagania przy JEDNOSTKOWO wysokim poziomie bezpiecznego przywiązania, dzieci stają się
- Wzmocnieni w poczuciu odpowiedzialności,
- wsparcie w nauce samoregulacji
- oraz wskazówki dotyczące znalezienia strategii rozwiązywania problemów. Pomaga im to podejmować dobre decyzje w dorosłym życiu
- wspierane w szacunku do innych ludzi i zasad, ale także szacunku do siebie.
Dzieci
- Potrafi skoncentrować się na „byciu dzieckiem”. Nie muszą się martwić, kto tu rządzi, ponieważ wiedzą, kto podejmuje decyzje mające zapewnić im zdrowie i szczęście: rodzice
- Jednocześnie wiedzą, że zawsze mogą zwrócić się ze swoimi problemami do rodziców. Mają bezpieczniejsze przywiązanie i lepsze relacje z rodzicami. Masz bezpieczną osobę kontaktową – niezbędny czynnik ochrony psychologicznej (odporność!)
- są bardziej empatyczni, przyjaźni i serdeczni
- mają mniej problemów społecznych z rówieśnikami, lepiej dogadują się z wychowawcami i nauczycielami, częściej przebywają w przedszkolu/szkole
- Dzięki swoim umiejętnościom społeczno-emocjonalnym są bardziej odporni na presję ze strony rówieśników lub innych dzieci i istnieje mniejsze ryzyko, że staną się ofiarą znęcania się (ale także tyrana).
